Compostela - vr 28/06

Vandaag was een aangename dag.

Het zonneke is daar al heel vroeg en toch ook niet te warm. En de eindmeet komt nu wel heel dicht bij. Ik vertrok met een opgewekt gevoel ook omdat de korte rit van gisteren ervoor gezorgd heeft dat ik redelijk gerecupereerd ben. Het dagelijks ritueel van de fiets klaarzetten, alle bagage erop, de juiste kaart in het vizier, de hardheid van de banden controleren, alles op de juiste plaats. Driedubbel cheque of ik niks heb laten liggen en dan ... op weg. Het wordt mijn voorlaatste rit en geen al te lange. 

Bij het vertrek aan het hotel zag ik in de tuin een gebouwtje dat ik onderweg al enkel keren tegenkwam.

Eerst dat ik dat het een kapelletje was of iets dergelijks maar het blijkt een soort opslagschuurtje op palen te zijn. De constructie is zo dat ratten en ander ongedierte er niet in kunnen. In Zwitserland hebben ze gelijkaardige methoden om zich te schermen tegen ongewenste indringers. Maar deze zijn mooier. Waarschijnlijk bewaren ze er hier in Spanje hun wietplantjes in.Door de vele bomen langs de wegen, was het aangenaam fietsen. Geeft lommer.Bossen van eucalyptisch-bomen komen in deze streek veel voor.

Maar ze zien blijkbaar af van de droogte want vele zien er verdord uit.

En voor deze jongens moet je goed oppassen, zeker als ze allemaal tegelijk de weg oversteken. Het aantal wandelende pelgrims is niet meer te tellen. 

Soms zie je hele klassen nog jonge pubers langs de paden trekken. De voetgangerspaden zijn wel gescheiden van de fietspaden maar dikwijls lopen ze parallel of kruisen mekaar voortdurend. Af en toe neem ik ook wel eens zo'n pad dat door de velden en bossen loopt. Zeker als de zon hevig in je nek brandt.

Prachtige wandelpaden voor de pelgrims. Alleen oppassen dat je geen dennenappel op je kop krijgt.

Geen klein appeltje.

In de vroege namiddag bereikte ik mijn voorlaatste hotelleke. En kijk, wat een toeval, ze waren gelinkt aan een SPA en boden massages aan. Hier had ik dagen zitten aan denken. Direct toegehapt. Een uur later wipte daar een herboren Willy van de massagetafel. Dit kwam echt op tijd.

Ik ben helemaal klaar voor de laatste rit van morgen. Er zitten wel nog heel wat klimmetjes in maar de afstand valt mee, nog maar 50 km. Santiago de Compostela, here I come.