Compostela - bewolkt

De zwaluwen vlogen laag vanmorgen bij het verlaten van het klooster rond 9u. Dus regen op komst. De lucht kleurde nogal grijs maar het was helemaal niet koud. Het eerste deel van de tocht liep gelukkig langs het water, dat betekent geen hellingen. Aangenaam fietsen over het jaagpad langs de vele bruggetjes en sluizen. Bijzonder was de sluis van een kanaal dat de rivier de Allier kruist via een brugsysteem.

Een sluis met bloemetjes heb ik nog niet gezien.

Verderop kwamen we zelfs een ronde sluis tegen. Ook uniek.

Het moest er eens van komen, na zoveel zonnige dagen, ... regen. Rap onze regenkleding aangetrokken maar vijf minuten later waren de donkere wolken weer voorbijgetrokken. Altijd maar verder door het landschap glijden, soms lijkt het wel op een Vlaamse omgeving. Ondertussen wel meer en meer bossen.

Soms wordt het ook een beetje saai.  Op zulke momenten vraag ik me af waarom ik dit doe? Ja waarom? Voor een stuk is het toch wel: "kijk mama, zonder handen". De trots, de prestatie, ... Maar de meeste voldoening komt wel van de verstilling, de vertraging, de vereenvoudiging van de dagelijkse dingen en de vele ontmoetingen met zoveel mensen met het hart op juiste plaats. Zo hebben we in Nevers in het klooster twee Waalse dames ontmoet, die al vijf jaar na mekaar telkens een stukje van de Compostela-route te voet lopen. Die gesprekken maken het echt de moeite waard en compenseren best de "ongemakken en de fysieke inspanning". Iedereen heeft zijn verhaal.

 Meer en meer bos,

 en simpele dorpjes met eenvoudige huisjes, met de natuurlijke bloemenpracht als voortuintjes.

Na de middag reden we door Apremont-sur-Allier, volgens de boekjes één van de fraaiste dorpjes van Frankrijk.

Gelegen aan de oevers van de Loire is het echt een aanrader. De huisjes zijn allemaal netjes in orde, doet zo'n beetje Brits aan. (Gewone burgers zul je hier niet meer vinden). We waren van plan op een binnenkoertje een koffie drinken maar we werden nogal onvriendelijk verzocht onze fiets op straat te laten staan. We zijn dan maar "vriendelijk" verder gereden zonder consumatie. Niet zo erg want tegen 17u30 kwamen we, na 75km op de teller, aan op de camping in Saint-Amand-Montrond, onze eindbestemming. En volgt het dagelijks ritueel: inschrijven, stempel, tentje opbouwen, mediteren, eten, bloggen, ...Hopelijk regent het niet vannacht want in zo'n klein tentje ...