Compostela - leren camperen

Wanneer je op het eind van de dag jezelf in dat kleine tentje gewrongen hebt, valt alles stil. Je hoort nog een tijdje het gekwetter van de vogeltjes en nog wat later het gesnurk van de tentbewoner wat verderop. Ja zo'n nylontentje houdt niet veel geluid tegen. Ja kamperen moet je leren. Je moet goed uitzoeken waar je je tentje opslaat. Onder een campinglantaarn is ook ook geen goed idee want je hebt geen idee wanneer het nacht of dag is. Het wordt nooit donker. Verder leer je ook inschatten waar de zon 's morgens opkomt zodat je tentje zo snel mogelijk droog wordt.

Weer leuke mensen ontmoet: zoals Eddy van Poeke (bij Aalter) een gewezen marktkramer. Hij neemt deel aan een Citroën-2PK-evenement dat woensdag van start gaat.

Er worden meer de 2000 2PK-liefhebbers verwacht op een grote weide hier in de buurt. Zoiets als Werchter maar dan voor Citroënliefhebbers. Ik heb een een T-shirt kano gekregen van hem.

Erg bewolkt vandaag.

Maar gelukkig niet te veel regen. We moesten maar even schuilen in de garage van het plaatselijk gemeentehuis tov de kerk.Eigenlijk gaat onze tocht altijd van kerk tot kerk over goed berijdbare wegen waarop je nauwelijks iemand tegenkomt. Alleen liggen die kerken altijd op een heuvel. Klimmen dus. Dan zoemt het nummer van Raymond Van het Groenewoud door mijn hoofd: "Ik ben God niet". Maar ik raak er stilaan wel aan gewoon. 

Onderweg altijd koeien, klaprozen en krekels.

En af en toe een roofvogel die kringetjes maakt opzoek naar een prooi.

Ondanks de verlaten wegen, ben ik heel wat verkeersslachtoffers tegengekomen: een dode kat, een dode vogel, een overreden egel en een verongelukte slang (en geen kleintje).

Tegen het einde van de dag kwamen we aan in La Châtre.

 Hier gaan we overnachten in de "Notre Dame" ... een aftands hotelletje omdat ik niet zeker was van het weer.

Het internet werkte niet, vandaar dat dit verhaal een dag vertraging heeft.