Compostela - ma 24/06

Ik waande me even in België, het uitzicht en het weer kwamen me bekend voor.

En ook dit gewas is me niet onbekend.

Maar het zou een heel intense dag worden. Het begon met die vervelende motregen en het is niet meer gestopt. Goed begin.

Maar dan kwam ik in Astorga, een voor mij nietszeggend stadje. Ten onrechte.

A in de verte Astorga.

Duidelijk in het teken van de pelgrims.

 Dit soort beelden vind je overal langs de historische route.

Zoals steeds is het de kerk, of in dit geval de kathedraal die de stad domineert. En wat voor één.

Van Barok gesproken. Adembenemend. Je bent ervoor of niet maar hoe dan ook het is gewoon indrukwekkend.

En alles verguld. Overdaad maar toch in perfecte harmonie.

De blikvanger is dit ongewoon sterk Mariabeeld.

Een beetje duizelig van de overweldigende pracht en praal, verliet ik de kathedraal om even verder een ander verrukkelijk gebouw te verkennen. Het bisschoppelijk paleis, ontworpen door Mister Gaudi.

Hiervoor alleen al is een bezoek aan Astorga de moeite waard. Ja die bisschoppen hebben wel een architect uitgekozen voor hun optrekje.Een bescheiden living,

en de rest in dezelfde lijn.

Een kapelletje ...

... en wat kunst tegen de muur. 

Een fijne omgeving dus met dank aan Gaudi. Ik vraag me nog af hoe hij in één leven zoveel mooie bouwwerken heeft kunnen realiseren. Dit moet je gezien hebben. Ik raakte maar moeilijk Astorga uit omdat ik hoopte dat het zou stoppen met regen. Niet dus. Ok dan maar nat worden.

Ik had geen andere keus als ik tegen een behoorlijk uur in El Acebo wou geraken en dat lag hoog in de bergen. Het zou nog een lange, natte moeizame klim worden. Maar aub geen medelijden met deze jongen want er stroomde genoeg endorfines door mijn lijf zodat mijn goed gevoel overeind bleef.

Ik zat in de (regen)wolken.

Op het hoogste punt ligt Cruz de Fer. Hier laten de Pelgrims hun last (in de vorm van een steen met boodschap) achter. Ondertussen is dit uitgegroeid tot een hele berg.

Daarna begint de afdaling met duizelingwekkend mooie vergezichten. Aan deze kant van de berg geen regen.

Tegen 18u kwam ik aan in El Acebo een bijna Zwitsers bergdorpje van één straat.Hier heb ik een heel charmante B&B gevonden. Met een buitengewoon uitzicht.Wat een dag! Wat een leven.